HISTORIA  KOBYLNICY  W  ZARYSIE

Kobylnica – wieś w województwie wielkopolskim, powiecie poznańskim, w gminie Swarzędz. Położona przy szosie DK5 i linii kolejowej  Poznań – Gniezno.

Przez wieś przebiega Droga św. Jakuba, jest to  wielkopolski odcinek szlaku pielgrzymkowego do Katedry w Santiago de Compostela w północno – zachodniej Hiszpanii.

Na terenie Kobylnicy przed I wojną światową wykopano kości mamuta, a dwa kilometry na wschód od wsi znajduje się głęboki jar, zwany Jarem pod Uzarzewem gdzie na wschodniej stronie tego jaru znaleźć można grodzisko.

Pod koniec XIX w. i na początku XX w. w Kobylnicy organizowano  jedne z pierwszych w kraju, kolonie letnie dla dzieci. Kolonie organizowane były przez Towarzystwo Kolonii Wakacyjnych i Stacji Sanitarnych „ Stella”, które w 1897 roku zakupiło  morgi magdeburskie i rozpoczęło budowę pierwszych obiektów. Powstaje duży murowany barak sypialny i dom gospodarczy z jadalnią dla 200 dzieci oraz Kapliczka w stylu neogotyckim, która zostaje dobudowana do jadalni. Budowę kapliczki ukończono w 1903 roku.  

Tak wygląda Kapliczka obecnie

Wydarzenie to zostało upamiętnione tablicą umieszczoną na budynku przy ul. Poznańskiej 91 poświęconej Bronisławowi Gąsiorowskiemu, protektorowi Towarzystwa Kolonii i Stacji Sanitarnej „Stella”, która rozpoczęła swoją działalność na terenie Kobylnicy.

Tablica pamiątkowa umieszczona na budynku dawniejszego Domu Dziecka od  ul. Poznańskiej

W późniejszych latach budynki zostają gruntownie przebudowane  i przeznaczone na Dom Dziecka, a  barak wraz z Kapliczką zostaje udostępniony dla mieszkańców Kobylnicy w którym odbywają się  nabożeństwa. Wówczas była to parafia Wierzenicka, a w lutym 1975 roku z parafii Wierzenica zostaje wyodrębniona parafia Kobylnica.

clip_image006clip_image008clip_image010

Obecnie tak wyglądają budynki po byłym Domu Dziecka

Początek XX w. to rozwój Kobylnicy jako, miejscowości letniskowej. Około 1910 roku powstaje dom hr. Chełmońskiego, p. Chmielewskiej, p. Wojciechowskiej , państwa Mieczakowskich, państwa Ciążyńskich (dawniejsza poczta), państwa Nerkowskich (dzisiejsza apteka przy ul. Poznańskiej).

 

Dom państwa Nerkowskich do którego została dobudowana część apteki.

1 wrzenia 1902 roku następuje otwarcie  jednoklasowej niemieckiej szkoły, która została wybudowana z funduszy rządowych. Dyrektorem zostaje pan Wacław Gawroński. W 1906 roku wybucha strajk szkolny, jest to protest przeciwko wprowadzeniu języka niemieckiego do religii, a 1 kwietnia 1919 roku następuje otwarcie polskiej Publicznej Szkoły Powszechnej w której, nauczycielem i kierownikiem zostaje pan Lucjusz Latosiński. Obecnie w budynku mieści się przedszkole „Koszałek Opałek”.

  

3 września 1939 roku podczas bombardowania zostaje zniszczona stacja kolejowa, a od kwietnia 1942 roku do sierpnia 1943 roku na terenie Kobylnicy istnieje obóz pracy dla obywateli żydowskiego pochodzenia. Więźniowie układają tory kolejowe na trasie Kobylnica – Kobylepole oraz prawdopodobnie odbudowują też zniszczony budynek dworca.

Budynek dworca kolejowego w obecnym czasie oraz tablica upamiętniająca istnienie obozu pracy umieszczona na budynku.

W 1952 roku wieś zostaje zelektryfikowana, a w 1954 roku obszar Gminy zostaje podzielony na gromady z siedzibą w Swarzędzu i Kobylnicy. Siedziba Gromadzkiej  Rady Narodowej mieści się w budynku dawniejszej poczty przy ul. Poznańskiej. 1 stycznia 1972 roku Gromadzka Rada Narodowa ulega likwidacji i prowadzenie wszystkich spraw przejmuje Rada Narodowa w Swarzędzu.

 

Budynek w którym mieściła się siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej

31 sierpnia 1964 roku następuje otwarcie nowej Szkoły Podstawowej „Tysiąclatki”, której w latach późniejszych nadano imię Aleksandra Zawadzkiego oraz Sztandar Szkoły, a kierownikiem  jest Pani Herta Fajfer. Obecnie szkoła nosi imię Kawalerów Orderu Uśmiechu.

Tak wygląda obecnie budynek Szkoły Podstawowej  w Kobylnicy im. Kawalerów Orderu Uśmiechu

W latach 1971 – 1972 biegnąca przez Kobylnicę piaszczysta droga zostaje przebudowana w drogę asfaltową i zostaje oznaczona jako trasa E-83 łącząca Poznań i Gniezno. Obecnie tą trasą przebiega Szlak Piastowski.

W listopadzie 1975 roku zostaje oddany do użytku nowo wybudowany Ośrodek Zdrowia przy ul. Poznańskiej. Stary Ośrodek miał swoją siedzibę w wynajmowanych pomieszczeniach  pałacyku państwa Kutznerów u zbiegu ul. Swarzędzkiej i Dworcowej. Kierownikiem i lekarzem leczącym mieszkańców Kobylnicy  przez długie lata był pan Jan Kopaczyk. Obecnie w budynku Ośrodka Zdrowia po kapitalnym remoncie znajduje się Biblioteka Publiczna oraz Warsztaty Terapii Zajęciowej prowadzone przez  Stowarzyszenie Dzieci Specjalnej Troski im. Leszka Grajka w Swarzędzu.

Budynek w którym na parterze miał siedzibę do listopada 1975 roku Ośrodek Zdrowia

 

Budynek w którym od listopada 1975 roku do 2013 roku mieścił się Ośrodek Zdrowia, a w styczniu  2014 roku po kapitalnym remoncie otwarto Bibliotekę Publiczną

Do ciekawostek należy również dodać, iż na terenie Kobylnicy (przy trakcie leśnym wiodącym w kierunku Uzarzewo) jest Polana Zabytkowego Dębu ( obecnie dąb jest zwalony) na której, znajduje się Obelisk upamiętniający miejsce spotkań skautów w 1918 roku. Obelisk został postawiony z inicjatywy harcerzy z Kobylnicy i upamiętnia 83 rocznicę rozwiązania Skautingu Wielkopolskiego. To właśnie w tym miejscu pod zabytkowym dębem w Zielone Świątki 19 – 20 maja 1918 roku po uzyskaniu wiadomości o rozwiązaniu Skautingu Wielkopolskiego przez władze pruskie, harcerze rozpoczęli działalność konspiracyjną, przygotowując się do Powstania Wielkopolskiego.

 

Materiał został opracowany przez harcerzy z 13 Drużyny Harcerskiej im. Batalionu „Parasol” z Kobylnicy, którzy zdobywali sprawność „Znawca swojej miejscowości” , na podstawie wywiadów z mieszkańcami  oraz źródeł historycznych.